mkdir-opdracht in Linux met voorbeelden

De opdracht mkdir in Linux wordt gebruikt om mappen te maken. Het is een fundamentele opdracht waarmee elke Linux-gebruiker bekend zou moeten zijn, omdat het een cruciale rol speelt bij het beheer van bestanden en mappen. Met de basissyntaxis van de opdracht mkdir kunt u één of meer mappen tegelijk maken, machtigingen instellen en zelfs bovenliggende mappen maken als deze nog niet bestaan. Als u de verschillende opties en syntaxis voor mkdir begrijpt, kunt u uw efficiëntie aanzienlijk verbeteren bij het beheren van bestanden en mappen via de opdrachtregel.

In deze handleiding wordt de syntaxis van de opdracht mkdir uitgelegd, de opties ervan onderzocht en praktische voorbeelden gegeven van hoe u mkdir in verschillende scenario's op een Linux-systeem kunt gebruiken.

Syntaxis van de mkdir-opdracht

In zijn eenvoudigste vorm volgt de opdracht mkdir deze syntaxis:

mkdir [OPTION]... DIRECTORY...

• mkdir is het commando om het systeem te instrueren een nieuwe map te maken.
• [OPTION] is een optioneel argument dat het gedrag van de opdracht wijzigt.
• DIRECTORY is de naam van de map of mappen die u wilt maken.

De beschikbare opties met mkdir Command

Er zijn verschillende opties die u kunt gebruiken met de opdracht mkdir om de functionaliteit ervan aan te passen:

• -m, –mode=MODE: Stelt de bestandsmodus (rechten) in voor de nieuwe map, vaak weergegeven als een numerieke reeks, zoals '755' of '644'.
• -p, –parents: Als de opgegeven mappen al bestaan, zorgt deze optie ervoor dat er geen fout wordt gerapporteerd. Het maakt ook de creatie van bovenliggende mappen mogelijk, indien nodig.
• -v, –verbose: Biedt uitgebreide uitvoer, waarin wordt uitgelegd wat de opdracht mkdir doet.
• –help: geeft een helpbericht weer en sluit af.
• –version: Voert versie-informatie uit en sluit af.

mkdir-opdrachtvoorbeelden

Een eenvoudige map maken met mkdir

Het meest eenvoudige en gebruikelijke gebruik van de opdracht mkdir is het maken van een nieuwe map:

mkdir new_directory

In deze opdracht is new_directory de naam van de map die u aan het maken bent. Na het uitvoeren van deze opdracht wordt er een nieuwe map met de naam new_directory aangemaakt op uw huidige locatie.

Meerdere mappen maken met mkdir

Met de opdracht mkdir kunnen ook meerdere mappen tegelijk worden aangemaakt. Zo doe je het:

mkdir dir1 dir2 dir3

In deze opdracht zijn dir1, dir2 en dir3 de namen van de mappen die moeten worden gemaakt. Met deze opdracht worden deze drie mappen op uw huidige locatie gemaakt.

Een map met specifieke machtigingen maken met mkdir

Met de optie -m of –mode kunt u de machtigingen van de map opgeven op het moment dat deze wordt gemaakt:

mkdir -m 755 new_directory

Hier wordt new_directory aangemaakt met de machtigingen ingesteld op '755', wat betekent dat de eigenaar kan lezen, schrijven en uitvoeren, terwijl de groep en anderen alleen kunnen lezen en uitvoeren.

Geneste mappen maken met mkdir

Met de optie -p of –parents kunnen indien nodig bovenliggende mappen worden gemaakt. Bijvoorbeeld:

mkdir -p dir1/dir2/dir3

Dit commando controleert of dir1 en dir2 bestaan, en als ze niet bestaan, worden ze aangemaakt. Vervolgens wordt map3 in map2 gemaakt, die zich in map1 bevindt.

Uitgebreide uitvoer gebruiken met mkdir

De optie -v of –verbose zorgt ervoor dat mkdir een bericht afdrukt voor elke map die het maakt, wat handig kan zijn voor het oplossen van problemen of voor bevestiging:

mkdir -v new_directory

Met deze opdracht wordt new_directory aangemaakt en vervolgens een bericht afgedrukt waarin de creatie ervan wordt aangegeven.

Een map maken met een spatie in de naam

Soms willen we een map maken met een spatie in de naam. We kunnen dit bereiken door de mapnaam tussen aanhalingstekens te plaatsen:

mkdir "new directory"

Met dit commando wordt een nieuwe directory met de naam new directory (met een spatie tussen 'new' en 'directory') aangemaakt.

Versie van mkdir controleren

U kunt controleren welke versie van de mkdir-opdracht momenteel op uw systeem is geïnstalleerd. Dit kan handig zijn bij compatibiliteitsproblemen of bij het oplossen van problemen. Om de versie te controleren, kunt u gebruik maken van:

mkdir --version

Met deze opdracht wordt de versie-informatie weergegeven van de mkdir-opdracht die momenteel op uw systeem wordt gebruikt.

Help voor mkdir weergeven

Als je ooit hulp nodig hebt bij het gebruik van de opdracht mkdir of als je snel de opties ervan wilt controleren, gebruik dan de optie –help:

mkdir --help

Met deze opdracht wordt een helpbericht weergegeven waarin het gebruik en de beschikbare opties van de mkdir-opdracht worden weergegeven.

Mappen maken vanuit een tekstbestand

Stel je voor dat je een tekstbestand hebt met een lijst met mapnamen die je wilt maken. Je kunt dit doen met de opdracht xargs samen met mkdir:

xargs mkdir < dir_list.txt

In deze opdracht is dir_list.txt een tekstbestand met de lijst met mapnamen. De opdracht leest dit bestand en maakt mappen met deze namen.

Een map maken met een volledig pad

U kunt het volledige pad opgeven waar u de map wilt maken. Dit is vooral handig als u mappen op een andere locatie dan de huidige werkmap wilt maken:

mkdir /path/to/new_directory

Hier wordt nieuwe_map aangemaakt in het opgegeven pad /pad/naar/.

Een verborgen map maken

In Linux wordt elke bestands- of mapnaam die begint met een punt (.) als verborgen beschouwd. Om een ​​verborgen map aan te maken, gebruik je:

mkdir .hidden_directory

Met deze opdracht wordt een verborgen map gemaakt met de naam .hidden_directory. Je kunt deze map bekijken met ls -a.

Voorkom het overschrijven van bestaande mappen

De optie -p of –parents kan ook worden gebruikt om te voorkomen dat de opdracht mkdir bestaande mappen overschrijft:

mkdir -p existing_directory

Met deze opdracht wordt bestaande_directory, als deze al bestaat, niet overschreven, waardoor mogelijk gegevensverlies wordt voorkomen.

Een directory maken en een groeps-ID instellen

De g Met deze optie kunt u de groeps-ID voor de nieuwe map instellen:

mkdir -m g=group_name new_directory

Met deze opdracht wordt nieuwe_directory gemaakt en wordt de groeps-ID ingesteld op groepsnaam.

Een map maken en er een tijdelijke map van maken

De t Met deze optie kun je van een map een tijdelijke map maken, die Linux enigszins anders behandelt dan een standaardmap:

mkdir -m t new_directory

Met deze opdracht wordt new_directory aangemaakt als een tijdelijke map. Bestanden die in een tijdelijke map zijn gemaakt, worden meestal verwijderd als ze gedurende een bepaalde tijd niet worden geopend.

Meerdere niveaus van geneste mappen maken

De -p optie kan worden gebruikt om meerdere niveaus van geneste mappen te maken met één enkele opdracht:

mkdir -p Level1/Level2/Level3/Level4

Met deze opdracht worden vier directoryniveaus gemaakt. Niveau1 is de map op het hoogste niveau, Niveau4 is de map op het onderste niveau en Niveau2 en Niveau3 zijn tussenliggende mappen.

Een map maken met verschillende machtigingen voor gebruiker, groep en anderen

Met de optie -m kunt u verschillende machtigingen opgeven voor gebruiker, groep en anderen:

mkdir -m u=rwx,g=rx,o= new_directory

Hier wordt new_directory gemaakt met lees-, schrijf- en uitvoerrechten voor de gebruiker (u), lees- en uitvoerrechten voor de groep (g) en geen rechten voor anderen (o).

Een map maken in de uitgebreide modus en fouten negeren

De optie -v kan worden gecombineerd met -p om fouten te negeren en uitgebreide uitvoer te bieden:

mkdir -pv existing_directory

Als bestaande_map al bestaat, zal de opdracht mkdir in deze opdracht geen fout retourneren, maar in plaats daarvan een uitgebreide uitvoer.

Een map maken zonder uitgebreide modus

Als je op de achtergrond een map wilt maken, zonder enige uitgebreide uitvoer, gebruik dan de opdracht mkdir zonder de optie -v:

mkdir quiet_directory

Met deze opdracht wordt een map gemaakt met de naam quiet_directory zonder dat er een bericht wordt weergegeven.

Brace-uitbreiding gebruiken met de mkdir-opdracht

Brace-uitbreiding is een krachtige functie in Linux die kan worden gebruikt met de opdracht mkdir om een ​​reeks mappen te maken:

mkdir dir{1..5}

Met deze opdracht worden vijf mappen gemaakt met de namen dir1, dir2, dir3, dir4 en dir5.

Mappen maken en Sticky Bit instellen

Het sticky bit is een toestemmingsbit dat de bestanden in een map beschermt. Als dit is ingesteld, kunnen de bestanden alleen worden verwijderd of hernoemd door de eigenaar van de bestanden of door de rootgebruiker. Zo kunt u het plakkerige bit instellen bij het maken van een map:

mkdir -m +t new_directory

Met dit commando wordt new_directory aangemaakt met de sticky bitset.

Een map maken en de Setuid- en Setgid-bits instellen

De setuid- en setgid-bits kunnen worden ingesteld bij het maken van een map, wat invloed heeft op het eigendom van de bestanden en mappen die daarin zijn gemaakt. Met de optie -m kunt u deze bits instellen:

mkdir -m u+s,g+s new_directory

Met dit commando wordt new_directory aangemaakt met de setuid- en setgid-bits ingesteld.

Mappen maken met verschillende machtigingen met behulp van de Octale modus

Hoewel we de symbolische modus voor het instellen van machtigingen al hebben besproken, ondersteunt de opdracht mkdir ook de octale modus:

mkdir -m 700 private_directory

Hier wordt private_directory gemaakt met machtigingen ingesteld op '700' (lezen, schrijven en uitvoeren voor de gebruiker, en geen machtigingen voor groep en anderen).

Een directory maken en deze onveranderlijk maken

Door een directory onveranderlijk te maken, wordt voorkomen dat deze wordt verwijderd, zelfs door de rootgebruiker. Eerst maken we een map en maken deze vervolgens onveranderlijk met behulp van de chattr commando:

mkdir new_directory
sudo chattr +i new_directory

Hierdoor wordt een new_directory gemaakt en deze vervolgens onveranderlijk gemaakt.

Een map maken en standaard ACL's instellen

Als uw bestandssysteem Access Control Lists (ACL's) ondersteunt, kunt u standaard ACL's instellen bij het maken van een map:

mkdir new_directory
setfacl -d -m g::rwx new_directory

Bij deze opdrachten wordt eerst new_directory gemaakt en vervolgens stelt de opdracht setfacl de standaard ACL voor de map in op rwx voor de groep.

Een map aanmaken en een SELinux-context instellen

Als je op een systeem werkt waarop SELinux is ingeschakeld, kun je de SELinux-context instellen bij het aanmaken van een directory:

mkdir new_directory
chcon -t httpd_sys_content_t new_directory

Hier wordt eerst new_directory gemaakt. Vervolgens verandert het chcon commando de SELinux context van new_directory naar httpd_sys_content_t.

Conclusie

Het beheersen van de opdracht mkdir en de verschillende opties ervan kan uw vermogen om mappen op een Linux-systeem te beheren aanzienlijk vergroten. Door de syntaxis ervan te begrijpen en te experimenteren met de gegeven voorbeelden, kunt u uw workflow stroomlijnen en de efficiëntie van uw opdrachtregel verbeteren. Of je nu afzonderlijke mappen of meerdere mappen maakt of specifieke machtigingen instelt, mkdir is een essentieel hulpmiddel voor elke Linux-gebruiker.