Unrar to popularne narzędzie do wyodrębniania plików z archiwów RAR, popularnego formatu plików skompresowanych. W Linux Mint 22 lub 21 masz dwie podstawowe opcje instalacji unrar: unrar i unrar-free. Kluczowa różnica między nimi polega na ich funkcjonalności i licencjonowaniu.
- unrar: Jest to niewolna (zastrzeżona) wersja udostępniona przez firmę RARLAB, twórcę formatu RAR. Obsługuje wszystkie metody kompresji RAR i jest w pełni kompatybilny z archiwami RAR, w tym także utworzonymi za pomocą najnowszych wersji WinRAR.
- unrar-free: Jest to alternatywa typu open source dla unrar. Chociaż zapewnia podstawową funkcjonalność wyodrębniania plików ze starszych archiwów RAR, nie obsługuje nowszych formatów RAR ani zaawansowanych funkcji, takich jak archiwa chronione hasłem.
Jeśli potrzebujesz pełnej zgodności ze wszystkimi plikami RAR, zaleca się zainstalowanie unrar poprzez repozytorium APT. W przeciwieństwie do tego, unrar-free może wystarczyć starszym lub prostszym użytkownikom archiwów RAR.
Ten przewodnik przeprowadzi Cię przez proces instalacji obu opcji w systemie Linux Mint 22 lub 21 przy użyciu terminala wiersza poleceń.
Zaktualizuj Linux Mint przed instalacją UNRAR
Rozpocznij od aktualizacji systemu operacyjnego Linux Mint. Ten krok zapewnia, że wszystkie pakiety w systemie są aktualne, co ma kluczowe znaczenie dla płynnej instalacji UnRAR.
Otwórz okno terminala i wykonaj polecenie:
sudo apt update && sudo apt upgradeTo polecenie najpierw aktualizuje listę dostępnych pakietów i ich wersje (sudo apt update), a następnie aktualizuje zainstalowane pakiety do ich najnowszych wersji (sudo apt upgrade).
Opcja 1: Zainstaluj UNRAR za pomocą polecenia APT
Po zaktualizowaniu systemu kontynuuj instalację UnRAR za pomocą następującego polecenia:
sudo apt install unrarTo polecenie instaluje wersję UnRAR firmy RARLab, solidną i powszechnie używaną wersję, co czyni ją preferowanym wyborem do obsługi plików RAR w Linux Mint.
Sprawdź instalację, wywołując menu pomocy:
unrar --helpNastępnie, biorąc pod uwagę różnicę między unrar i unrar-free, wyświetl informacje o unrar za pomocą następującego polecenia:
man unrarOpcja 2: Zainstaluj bez UNRAR za pomocą polecenia APT
Alternatywnie rozważ zainstalowanie pakietu bez rar, jeśli wolisz oprogramowanie typu open source. Chociaż jest to wersja niezastrzeżona, należy pamiętać, że nie obsługuje formatów RAR 4 i 5.
Aby zainstalować unrar-free, użyj:
sudo apt install unrar-freeNa koniec sprawdź instalację i wyświetl menu pomocy:
unrar-free --helpAby uzyskać więcej informacji:
man unrar-freePamiętaj, że wersja bez unrara może mieć inne użycie poleceń niż standardowe polecenia UnRAR. To rozróżnienie jest szczególnie istotne, jeśli często pracujesz z plikami RAR 4 lub 5, gdzie wersja bez rar może nie spełniać Twoich potrzeb.
Wniosek
Po pomyślnym zainstalowaniu unrar lub unrar free w systemie Linux Mint, możesz łatwo zarządzać archiwami RAR zgodnie ze swoimi potrzebami. Jeśli potrzebujesz pełnej obsługi wszystkich funkcji RAR, w tym najnowszych metod kompresji, preferowanym wyborem będzie unrar. Jednak unrar-free jest odpowiednią alternatywą, jeśli wolisz rozwiązanie typu open source i potrzebujesz jedynie podstawowych możliwości ekstrakcji.
